به مجنون گفتم....سردوراهي ماندن سخت است
یک جایی هست که به "سر ِ دو راهی " معروف است .
دقیق تر بخواهم برایتان توضیح بدهم ، باید بگویم سر ِ دو راهی ماندن ، یک مدل اعصاب ِ خاص می خواهد که این روزها ما این مدل ِ خاص از اعصاب را نداریم.
مَخلص ِ کلام را بخواهید ، " سر ِ دو راهی " هیچ جای ِ خوبی نیست!
جایی ست که کم و بیش همه ی ما تجربه اش کرده ایم .
آنجا که می ایستی احساس می کنی " چقدر نمی دانی ! "
و جالب تر این است که بگویم این دقیقا "همه ی عمر " است که باید بدانی "چقدر نمی دانی".
این دانستن ِ ندانستن ها ، خودش موهبت ِ بزرگی ست که "سَر ِ دو راهی " تنها بهانه ای می شود برای اینکه بیاد بیاوری چقدر نمی دانی.
پس می شود گفت "سَر ِ دو راهی" خیلی هم جای بدی نیست!
ℒℴνℯ**پروانگی**ℒℴνℯ
نظرات شما عزیزان: