نخستین بار زیر قطره های باران....
در پهنای دل غمناک آسمان...
و در آن هوای سوزناک...
در کنار برگ های زرد و باران خورده ی درختان...
با تمام یاس و نا امیدی ام...
تورا احساس کردم...
احساس کردم با آغوش گرم و آرامت...
و با بوسه های آتشین و پر مهرت...
و نفس های عطر آگین و وسوسه انگیزت...
احساس کردم...
عشق را...
بودن را...
و...
معنای تلخ زندگی را....
ℒℴνℯ**پروانگی**ℒℴνℯ
نظرات شما عزیزان: